معرفی آرگومان‌های دلخواه در توابع

در توابع دارت می‌توانید آرگومان‌های دلخواهی را تعریف کنید که به عنوان ورودی برای تابع استفاده می‌شوند. برای مثال، یک تابع ساده به نام sum را در نظر بگیرید که دو عدد را به عنوان ورودی دریافت کرده و جمع آن‌ها را محاسبه می‌کند:

int sum(int a, int b) {
  return a + b;
}

در مثال قبل دو آرگومان به نام a و b تعریف شده‌اند که به عنوان ورودی برای تابع sum در نظر گرفته می‌شوند. شما می‌توانید تعداد بیشتری آرگومان برای تابع تعریف کنید. به طور مثال، یک تابع power را در نظر بگیرید که دو عدد صحیح base و exponent را به عنوان ورودی دریافت کرده و مقدار base را به توان exponent محاسبه می‌کند:

int power(int base, int exponent) {
  int result = 1;
  for (int i = 0; i < exponent; i++) {
    result *= base;
  }
  return result;
}

در مثال قبلی دو آرگومان به نام base و exponent تعریف شده‌اند که به عنوان ورودی برای تابع power در نظر گرفته می‌شوند. در واقع، تابع power محاسبه توان برای هر دو عدد صحیح است که به طور دلخواه می‌توانید به عنوان ورودی برای تابع تعریف کنید.

به طور کلی، شما می‌توانید تعداد بیشتری آرگومان برای تابع در دارت تعریف کنید. برای مثال، یک تابع به نام calculate را در نظر بگیرید که چهار عدد صحیح به نام a، b، c و d را به عنوان ورودی دریافت کرده و مقدار عبارت (a + b) * (c - d) را محاسبه می‌کند:

int calculate(int a, int b, int c, int d) {
  return (a + b) * (c - d);
}

در مثال قبل چهار آرگومان به نام a، b، c و d تعریف شده‌اند که به عنوان ورودی برای تابع calculate در نظر گرفته می‌شوند. با این حال، برای جلوگیری از پیچیدگی‌های نامگذاری، در بعضی موارد می‌توانید از آرگومان‌های داشته باشید که توصیف کننده‌ی ورودی هستند. به طور مثال، یک تابع printFullName را در نظر بگیرید که دو رشته به نام firstName و lastName را به عنوان ورودی دریافت کرده و نام کامل را چاپ می‌کند:

void printFullName({required String firstName, required String lastName}) {
  print('$firstName $lastName');
}

در مثال قبل دو آرگومان به نام firstName و lastName تعریف شده‌اند که به عنوان ورودی برای تابع printFullName در نظر گرفته می‌شوند. با استفاده از کلمه کلیدی required، مشخص شده است که این آرگومان‌ها باید حتما در این تابع وارد شوند و در غیر این صورت خطایی ایجاد می‌شود.

در دارت می‌توانید هر تعداد و نوع آرگومانی را برای تابع تعریف کنید که به توانایی شما در طراحی توابع و برنامه‌نویسی بستگی دارد.